Ağlamak olarak da bilinen gözyaşı dökmek aslında aralıksız devam eden bir sürecin sonucudur. Üst göz kapağımızda bulunan gözyaşı bezleri sürekli sıvı üretir. Gözümüzü her kırptığımızda bu sıvı gözümüzün yüzeyine dağılır. Gözyaşı gözümüzün burna yakın köşesinde bulunan kanal aracılığıyla burun boşluğuna akar. Gözyaşının görevi gözü dış etkenlerden; toz, mikrop, bakteri ve gözümüze kaçabilecek diğer nesnelerden korumaktır. Gözümüze bir şey kaçması durumunda ya da hüzün, acı gibi hislerimiz yoğunlaştığında gözyaşı bezleri daha fazla çalışır, dolayısıyla daha fazla sıvı üretir. Bu yoğunlaşma sırasında burun kanalı çok çabuk tıkanır ve gözyaşı yanağımızdan süzülerek Mushaf’taki şu ayete düşer:
“Hani (Allah’ın) izniyle onların kökünü kurutuyordunuz. Çok istediğiniz (zaferi) size gösterdikten sonra bozguna uğradınız, verilen emir hakkında çekiştiniz ve isyan ettiniz. İçinizden kimi dünyayı kimi de ahireti istiyordu. Sonra (Allah) sizi denemek için onlardan çevirdi. (Yenilmeye başladınız. Buna rağmen) sizi bağışladı.”[1]
Evet, günlerden Uhud. Gözyaşlarımız ise Ayneyn Tepesi’ndeki okçular misali gözü, yani Uhud Meydanı’nı korumakta. Tâ ki ganimet imtihanıyla karşılaşıncaya kadar… Bu imtihan karşısında birçok okçu, yani gözyaşımız tepeyi terk edip yanağımızdan süzülmekte, bir kısmı ise hâlâ gözü koruma mücadelesi vermekte. Bir taraftan da tıkanan burun misali Hâlid ibni Velîd (sonradan iman ediyor, Allah ondan razı olsun), Müslimleri kapana kıstırmakta. Artakalan ise kızaran bir göz, kan gölüne dönen bir Uhud Meydanı… Peki, neydi bunun sebebi? İhtilaf. Müslimlerin birbirine düşmesi, çekişip ihtilaf etmesi Müslimleri başarısızlığa götüren faktörlerden biridir:
“Allah’a ve Resûl’üne iaat edin. Çekişip tartışmayın. Yoksa, bozguna uğrarsınız ve gücünüz dağılıp gider.”[2]
Şimdi günümüze dönelim ve hâlimize bir bakalım…
“(Onun haberleri karşısında) gülüyorsunuz da ağlamıyorsunuz, öyle mi?!”[3]
[1]. bk. 3/Âl-i İmran, 152
[2]. bk. 8/Enfâl, 46
[3]. 53/Necm, 60
İlk Yorumu Sen Yap